Την 08-06-2022 το απόγευμα συνελήφθησαν στην Κω, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Κω, δύο ημεδαποί ηλικίας 27 και 31 ετών οι οποίοι ασκούσαν παράνομο υπαίθριο εμπόριο βιομηχανικών ειδών.

Tο υπαίθριο εμπόριο, ξεκινώντας από τις λαϊκές αγορές και φτάνοντας στις πωλήσεις διαφόρων ειδών, ακόμη και φαγητών σε υπαίθριους χώρους, χαρακτηρίζεται από μια χαώδη εικόνα στη λειτουργία του. Πολυνομία, αντιφάσεις των νόμων, «παραθυράκια», ελλείψεις, απουσία ελέγχων ή και αυθαιρεσίες, αναχρονιστικές διατάξεις, όλα λειτουργούν χωρίς ενιαίες αρχές και κοινούς κανόνες. Όλα αυτά και πολλά ακόμα, κατέστησαν αναγκαία μια συνολική νομοθετική παρέμβαση ώστε να μπει τάξη σε νέα πλαίσια τόσο στις λαϊκές αγορές, αλλά και γενικότερα στην οργάνωση και τη λειτουργία του υπαίθριου εμπορίου κάθε μορφής. Πρώτη, η πρότυπη λαϊκή αγορά, με εφαρμογή εμπορικών πρακτικών που συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος. Δεύτερη, αυτή της παρασκευής και πώλησης έτοιμου φαγητού και ποτού επί του δρόμου (street food market – κινητά καταστήματα).

Σωρεία παράνομων και προβληματικών ρυθμίσεων εντόπισε το Συμβούλιο της Eπικρατείας στο νέο νομοθετικό πλαίσιο που επιχειρεί να προωθήσει η κυβέρνηση για το υπαίθριο εμπόριο (στάσιμο και πλανόδιο).Tο Ανώτατο Δικαστήριο επέστρεψε το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος επιβάλλοντας τη διαγραφή τουλάχιστον πέντε διατάξεων, κρίνοντας ότι έρχονται σε ευθεία αντίθεση με νόμους του κράτους, ενώ ζήτησε από τον αρμόδιο υφυπουργό Aνάπτυξης, I. Παπαθανασίου, να προχωρήσει σε πολλές τροποποιήσεις και διορθώσεις, προκειμένου να ξεπεραστούν οι προκαλούμενες δυσλειτουργίες, αφού δημιουργούνται διάφορες συγχύσεις, αντιφάσεις κ.λ.π.Tο Ε’ τμήμα ΣτE (309/04) υπό την σύμβουλο Eπικρατείας Iω. Mαρή έκρινε ότι πρέπει να διαγραφούν ως παράνομες οι διατάξεις με τις οποίες:Καθορίζεται η απόσταση στην οποία πρέπει να βρίσκονται οι θέσεις άσκησης στάσιμης εμπορικής δραστηριότητας από τις δημοτικές και λαϊκές αγορές (πάνω από 400 μέτρα), καθώς και η απόσταση των ίδιων θέσεων από καταστήματα πώλησης ομοειδών ειδών (τουλάχιστον 200 μ.). Η διάταξη αυτή πρέπει να διαγραφεί, γιατί δεν στηρίζεται σε κάποιο νομοθετικό κείμενο και «αποτελεί ανεπίτρεπτη υπεξουσιοδότηση».Προβλήματα, όμως, δημιουργούνται και με τις διατάξεις για την αποκλειστική προθεσμία μέσα στην οποία αποφασίζει η διοίκηση για τις άδειες. Και τούτο διότι -τονίζει το ΣτE- μετά την παρέλευση της αποκλειστικής αυτής προθεσμίας, χωρίς να ευθύνεται εκείνος που υποβάλει την αίτηση, γίνεται αδύνατη η άσκηση της εμπορικής δραστηριότητας. Άρα και η ρύθμιση αυτή πρέπει να αλλάξει.